این روزها جسته و گریخته از هر سویی خبری می رسد که کودکی مورد آزار و اذیت واقع شده است. کودک آزاری زشتی که با بی مسئولیتی و بی تفاوتی برخی نهادهای مسئول جای سوال های بسیاری را به جا گذاشت. سوال از اینکه وقتی افرادی که خود را مسئول حفاظت از کودک و خانواده های بی سرپرست و یا آسیب دیده می پندارند چگونه به راحتی از این مهم سر باز زده و فراموش می کنند. این موضوع آن قدر مهم است که مسئولین قضایی کشور هم وارد مسئله شده و آن را عمل نابخشودنی تلقی کرده و محکوم کردند.
هر روزه جوانانی که فردا روز به پدران و مادران این جامعه بدل می شوند با انبوه مشکلات و فقط به اجبار خانوادگی، اجبار فقر هر روزه شان و یا بر اثر نادانی و جهل تن به ازدواجی می دهند که حاصل آن فرزندی بی هویت و بدون آینده روشنی است. اعتیاد در چنین رخدادهایی بسیار شایع است و بسیاری از این کودکان مورد انواع سوء استفاده ها قرار می گیرند. چندی پیش نیز گروه کیانا به یاری گروه مددکاری و نیز چند تن از مردم محل توانست کودکی را که در میان پدر و مادر معتاد و چند مرد معتاد در یک ویرانه نجات دهد. وضعیتی که برای بسیاری از ما جای تامل و تاسف داشت. اما با وجود درخواست های بسیار و با وجود اینکه مادر کودک به کمپ معرفی شد و کودک به بهزیستی و حتی با پیگیری هایی که جهت رسیدگی به وضعیت پدر معتاد کودک صورت گرفت، پدر همچنان بدون هیچ دردسری در مکان قبلی به سر می برد. این روزها اما بار دیگر منتشر شدن عکس هایی از یک کودک آزاری فجیع تر در تهران موی بر بدن راست کرد. کودکی که با پدر و یا صاحب کار خود در یک نمایش تردستی شنیع کار می کند، دستش با اجبار پدر زیر چرخ خودرویی قرار می گیرد! تا شاید مردم جاهلی که به تماشای این نمایش آمده اند شاد شده و پولی به پدر کودک بدهند.حتی اگر این عکس ها از گذشته هم باشد و تازه منتشر شده باشد این خود یک بداخلاقی تمام عیار در جامعه ایرانی ما است.
واقعا بر سر اخلاق و وجدان این جامعه ایرانی چه آمده است که اینگونه خود و خانواده و هرچه متعلق به او است را به آتش می کشد. چه بر سر مسئولین امر آمده که با وجود گزارش های متعدد از کودک آزاری های پدران و ناپدری ها و یا مادران و نامادری ها هنوز برای کودک قیمی فرض می کنندتا وی را زنده زنده و آگاهانه مثله کند. کجای دین مبین اسلام این چنین وضعیتی مورد وثوق و تایید است که کسی اقدام عاجل و محکمی در قبال یک پدر و در واقع یک شخص عادی (که اگر پدر بود شاید اندک وجدانی در حمایت از کودک خود داشت) انجام نمی دهد. بر سر جامعه با فرهنگ ایرانی و اسلامی ما چه آمده که به تماشای نمایشی می روند که پدر به راحتی و در انظار عمومی کودکی را این چنین آزار می دهد و کسی دم نمی زند. عکس های این فرد کودک آزار منتشر شده است، ای کاش وی را تا چندی دیگر در جای دیگری ببینیم
به نظر می رسد ابعاد کودک آزاری ها با سماجت و انجام رسالت اهالی رسانه و خبرنگاران هر روز بیشتر از پیش بازگو شود. کودک آزاری هایی که سال هاست دامن گیر کشورمان است و هنوز هم همچنان ادامه دارد.